Rok Różewicza powoli dobiega końca. Nasi uczniowie na nowo zmierzyli się z tekstami mistrza. Zachęcamy do przeczytania interpretacji tych znanych utworów.
Tytuł wiersza Tadeusza Różewicza ,,List do ludożerców” przywodzi na myśl formę listu. Utwór jednak listem nie jest. Jest apelem do ludożerców. Ci ludożercy, o których podmiot liryczny wspomina kilkukrotnie to ludzie. Ludzie, którzy są dla siebie niemili. Tak było, jest i będzie, że ludzie są dla siebie niemili. Osoba mówiąca w wierszu prosi o zmianę postawy z krzywdzenia innych na pomoc. Z patrzenia krzywo na kogoś proszącego o ustąpienie miejsca na zrobienie tego. Podmiot liryczny zwraca się do adresata ,,Kochani ludożercy”, co może znaczyć, że nie sam chce być niemiły, tylko chce zwrócić uwagę na naszą postawę w stosunku do innych, niezależnie od wszystkiego. Prosi o wyzbycie się egoizmu. O niemówienie tylko mój, moja, moje. Podmiot liryczny prosi o zrozumienie, że nie jesteśmy na świecie sami, że nigdy sami nie będziemy. Mówi, że wszyscy jesteśmy tacy sami. Podmiot liryczny wspomina w ostatniej strofie o tym, żebyśmy byli mili, ,,nie zjadali się” bo nie jesteśmy wieczni.
Marysia, kl. 1 liceum
Utwór Tadeusza Różewicza ,,List do ludożerców” to apel do społeczeństwa. Podmiot liryczny wprost wytyka nam błędy i uświadamia nam, że stajemy się zwierzętami. Coraz częściej zaczynamy kierować się instynktem, zamiast rozumem i sercem. Przestajemy martwić się i troszczyć o innych, natomiast zaczynamy być do siebie wrogo nastawieni, niekulturalni, egoistyczni. Osoba mówiąca w tekście przypomina nam, że mamy tylko jedno życie i nie będzie drugiej szansy, aby okazać ludziom miłość i wsparcie. Dlatego pamiętajmy, że ,,pomagając innym pomagamy sobie”, bo dobro zawsze wraca.
Natalia, kl. 2 liceum
Tadeusz Różewicz "Księżyc Świeci"
Czy człowiek przemija wraz z każdym dniem? Czy człowiek to mała kropelka we wszystkim, co nas otacza? Wszystko, co nas otacza jest jak iluzja...
Przecież każdy człowiek rodzi się, płacze, śmieje się, przelewa krew, pokazuje skrajną głupotę, ale również rozwagę i równowagę emocjonalną. ,,Księżyc świeci pusta ulica / księżyc świeci człowiek ucieka". Człowiek może uciekać przed własnym cieniem, lub rozbijać lustra, by przypadkiem (o zgrozo!) nie zobaczyć w nim siebie. Tracą siebie, grunt pod nogami, a każdy nowy rok, to nowy sezon, wszystko może się zdarzyć. Człowiek ucieka przed swoją przeszłością, zgrzyta zębami przed przyszłością. Kolejna osoba nosi pętlę na szyi i tylko szuka dobrego drzewa, by pozbyć się problemów, by głowa była lżejsza. ,,Księżyc świeci \ człowiek upadł \ człowiek zgasł / księżyc świeci." Rzeczy materialne zostają, ale przecież nie zabierzemy przedmiotów do trumny. Butelka po winie przeżyje następne pokolenie, zobaczy twoje dzieci, wnuczęta, przeżyje to wszystko, bo nikt nie tchnął w nią powietrza i jest rzeczą, gdy postawisz ją na stole, będzie tam stała, dziesięć, piętnaście lat później. No, chyba, że ją przestawisz, lub stłuczesz. To czy ty będziesz żył przez następne lata, nie jest zależne od tego, gdzie stoisz, czasem może złapać cię depresja, wprowadzić stan samobójczy do twojej głowy, możesz zachorować na nowotwór, zginąć w wypadku, umrzeć z głupoty, albo umrzeć, by odpocząć. Każda nasza sekunda życia powinna być przeżyta, tak jak my tego pragniemy, powinniśmy dbać o siebie i o to co naprawdę kochamy. Ciągła gonitwa za pieniędzmi lub lepszym stanowiskiem w pracy to nie wszystko, praca przeminie, zawita nas starość, a samotność pochłonie nasze mieszkanie. O tym wszystkim wspomina Różewicz w swoim tekście, przedstawił swoja perspektywę życia, oraz jego sensu. Pokazał, że rzeczy materialne nie powinny grać pierwszej roli. Zgadzam się z jego punktem widzenia. Ludzie podkładają sobie kłody pod nogi, by uzyskać władze, lub lepsze wynagrodzenia pieniężne, jednak gdy wracają do czterech ścian zostają sami, z poczuciem smutku i beznadziejności. Wiersz jest fantastyczny, podoba mi się jego prostota, ale również dosadność, myślę, że każdy człowiek poszukujący swoich dróg, powinien zapoznać się z tym dziełem literackim.
Nie twierdzę, że pieniądze nie są ważne, są ważne, ale nie najważniejsze. Niektórzy twierdzą, że rzeczy materialne sprawiają im największą przyjemność, nie pomijam ich przekonań, jednak pewnego dnia kupią wszystko o czym marzyli ale nie kupią szczęścia i prawdziwych, zdrowych relacji. Dbajmy o swoje emocje i wewnętrzne szczęście, bo my znikniemy, a rzeczy materialne zostaną, bez względu na to czy odejdziemy, czy zostaniemy.
Niko, kl. 2 liceum
,,List do ludożerców" - W tekście Tadeusz Różewicz zwraca się do społeczeństwa, do ludzi. Pokazuje, jak ludzie są dla siebie okropni. Nazywa ich ludożercami, bo przestawione cechy ludzi są bardzo toksyczne i wyniszczające drugiego człowieka, więc zostały porównane do czegoś równie okropnego - ludożerstwa. Zwrot ,,Kochani ludożercy" ma na celu podkreślenie, że podmiot liryczny nie chce wojny, nie chce ich po prostu krytykować, a chce im przemówić do rozsądku.
Julia, kl. 2 liceum
W wierszu pt. ,,Księżyc świeci" autorstwa Tadeusza Różewicza, podmiot wskazuje na to, że księżyc jest nieśmiertelny, a wszystko, co go otacza jest przemijające. W świecie pozaziemskim nic nie przemija, tak jak na Ziemi. Uważam, że Tadeusz Różewicz bardzo trafnie ujął w tym utworze istnienie świata, a przede wszystkim szybko przemijające życie człowieka.
Alana, kl. 2 liceum
